ALIŞMAK ZORUNDASIN
Senin deyiminle canım,
Alışmak zorundayım.
Neye nasıl alışacaksam?
Benden her şeyi iste,
Susuzluğa yemeğe, sıgarasızlığa alışayım
Canımı iste vereyim sana.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
zorda olsa insan sevdiğinin yokluğuna zamanla alışıyor ama yeri her zaman boş kalıyor .
güzel bir şiirdi . yüreğine sağlık
Sen yoksan eğer
Niye, ne için alışmak zorundayım?
Sen yoksan hayatımın içinde.
Öylede olsa bir şekilde alışılıyor ve yaşanıyor.
Gönlünüze göre olması dileğiyle kutlarım.
Saygılarımla.
Bu şiir ile ilgili 22 tane yorum bulunmakta