Bir yerde bir boşluk var,
Dişlilerde bir kırık,
Ya da zincirde bir halka eksik.
Tamir olmuyor,
Yama tutmuyor,
Yara sürekli kanıyor.
Tükenmişliklerin isyanı bu,
Sevmek diye birşey var.
Yanmakla, kanamakla,
Hatta ölmekle özdeş.
Dualar hüzünlerin yerini aldığında,
Alışmışsın demektir yalnızlığa.
Yolun sonu değil bu belki ama,
Sonun yolundayım artık....
30/10/2013
Mehmet Atila ÇakıroğluKayıt Tarihi : 30.10.2013 22:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!