Alışmak Sensiz, Nerde!

Sararmış yaprakları ağaçların
Dökülmüş yolun kenarında
Ettiğin o hüzünlü vedayı düşünürken
Hayaline kapılıyorum bir anda

Hüzünlü şarkılar duymaya başladım
Gözlerim,
Gözlerim ıslanacak yağmur arıyor
Baka kaldım o vedanın yerinde
Yoksun

Havalar sakin
Rüzgâr uykuda
Üzüntü kokusu geliyor
Gönülden çıkıp akıyor gözyaşlarımda

Nerde!
Alışmak sensiz, nerde!
Sensiz nefes almak olur mu?
Ellerin olmadan
Çayın tadı olur mu bu derde?

Sen
Uzaktaki, duvardaki ve kalbimdeki sen?
Sen hatırımda kalan
Ve rüyama dalan sen!
Sen, şiirlerimin kahramanı sen?
Sensiz hayat olur mu?

Gözlerin
Ellerin
Ve gülüşlerin
Bana hep mutluluk versin.
Olur mu?