Mevsimsiz dökülmüş yapraklar gibiyim,
Susuzlukdan kurumuş bir avuç toprak,
Yıkılmış ümitlerimle hayata küsen ben,
Şimdi nemlenmiş kipriklerim,gözlerim ıslak,
Yokluğuna alışmak çok zor geliyor,
Ağlamak çare değil,birde kahrolmak,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
