Mevsimsiz dökülmüş yapraklar gibiyim,
Susuzlukdan kurumuş bir avuç toprak,
Yıkılmış ümitlerimle hayata küsen ben,
Şimdi nemlenmiş kipriklerim,gözlerim ıslak,
Yokluğuna alışmak çok zor geliyor,
Ağlamak çare değil,birde kahrolmak,
Ayağı kayan bir çocuk
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Devamını Oku
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
