Alışmak Ayrılıklara Şiiri - Mehmet Maden

Yozgat-Sarıkaya anılarıyla S.Tekyar'a

Acıları ilk durakta bırak
yüreğin kanatlansın
yüreğin kanatlansın.
Otobüs penceresinde buğulanırsa dostluk
bil ki
yabanıl bir ormandır ayrılıklar
uçarı düşlerini kucaklayan.

Kaç sıradağ göreceksin / söyle
kaç nehir akacak göz pınarlarından?
Perdesiz evler kanatabilir o eskimeyen yaranı
hıçkırıklarını duyan olmasın sakın
gecenin beyaz rahmine dolarken uçurumlar.

İnanarak katıldığımız bu onurlu kavgada
simsiyah bir yalnızlıktır sürgünler.
Fakat her zaman ve her yerde
Umut şarkılarına yürüyecek isyanımız.
Seslensen
o ilk grev sabahına döneriz belki
hani o alanda kol kolaydık seninle
makineli tüfek namlularına kar yağıyordu
kar yağıyordu en sıcak düşlerimize.

Artık yazma bana
bu kara mektupları yazma
acıları ilk durakta bırak
yabanıl bir orman olsun ayrılıklar / aldırma
sürgünlerde büyüsün yasak aşkımız
ve sırtını dönme hasret şarkılarına!

Seslensen
o ilk grev sabahına döneriz belki.
İşte kanamış bir günü yolluyorum sana
kara mektuplar yazmayı bırak.
Seslen
yırtma yüreğini usulca seslen
duyarım seni ben inan
duyarım yedi kat yerin dibinden!