Gülebilmek, hüznün en tatlı yerinde
Ya da hüzünlenmek; gülüşün bittiği yerde
Ne fark eder ey sevgili!
İnsan alışmışsa derde! ...
Sen gittin diye söndü lambalar
Sen gittin diye bitti, dualar!
Ve sen gittin diye, görülmüyor rüyalar...
Ya hüzün getir bana;
Ya gülüş......
Alışmak kolay değilmiş derde;
GİTME.....
Kayıt Tarihi : 11.12.2004 02:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)