Alışmak Şiiri - Wali Pesent

Dünden bugüne insanoğlu dağ-tepe aşar
Tavşan hızlı, kartal gökte, insansa hep yaşar
Vardır hepsi gibi kendine göre sorunu
Çoğu kez ayırt edemez kurt ile koyunu
Akıllı olan çözer bunu da ağlayarak
Kimi ileri gider boyna ip bağlayarak
Olmamıştır hiç güzel günler çözümde amaç
Çözüm bahane gözyaşıyla urgandır araç
Ve Tanrı fırlatır semadan bir büyük nimet
Alışmayı öğrenir insan etmek için hizmet
Gereksizleşir sabahlara kadar inlemek
Kolaydır artık o masalları da dinlemek
Demiş ki Albert ‘ Alışırdım ki ben dört duvara
Gözükseydi gün, duyulsaydı kuşlar orada'
Ki zavallılık, acizlik, itliktir alışmak
İhanettir bir de, bütün gözlerle barışmak
Bir ben alışamadım sana böyle bakmaya
Bilmem gözlerin hakkı var mı artık akmaya