Alışmak Şiiri - Yahya Harbalioğlu

Bulutlarım dağılıyor erkenden
Hatıraların sağanağından sonra
Mevsimsiz zamanlara tıklıyor saatlerim
Şafaklarımda bülbül sesi
Tepelerimde reyhan kokusu yok

Hayatımın yükü ağırlaşıyor
Gitgide dikleşen yokuşlarımda
Bulanık ve kirli nehirlerim
Aşındırıyor bereketli umutlarımı

Oflamamın rüzgarında
Boyun büküyor dallarım
Şimşek şimşek göz damarlarım
Al işte
Gözyaşı ne edebilir gerçeklerin sıra dağlarına

Alışmam gerektiğini anladığımda
-artık çok geçti çünkü-
Yem olurum dedim acıların aç kurtlarına
Hasretimin ateşi ışık oldu tenha ormanlarıma

Görmezden geliyorum ama hala
Hafızamın çürük duvarlı kalesini
Mazinin güçlü ordusuna karşı koruyorum
Sıcak bir gülümseme hücuma geçiyor ansızın

Zamanın depremi velhasıl
Üstüme yıkalıberi sevgi köşkümü
Daha iyi anlıyorm toz dağıldıkça
Talihsiz başıma geleni