Birlikte çıkmıştık Ekim'in dördünde,
Oğlum kucağımda, kızım da elimde,
Buruk hisler sardı ruhumu çepeçevre.
Uzun yolculuğun yorgunluğu içimde,
Vardık, köhne sokağın eskimiş evine.
Bir ben döndüm, bir de ben geriye,
Yâr, yaren; can, canan yok bu gece,
Duvarlar şimdi neden çaldı laciverte.
Yalnızlığı severim ancak gönül işte,
Alışamadı bir türlü apansız gidişlere.
09.10.2015
Tahsin ÇayıroğluKayıt Tarihi : 9.10.2015 10:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tahsin Çayıroğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/10/09/alismak-18.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!