Yemin etmiştim, yeni sevdalara,
Yelken açmayacaktım bir daha aşklara.
Henüz yüreğimdeki izler kapanmadan
Bir anda seni buldum karşımda!
Alışma bana! Derken…
Belki mutluluk bulurum sevdasıyla
Alışmak zor olsa da yeniden aşka
Alışmıştım ben sana…
O, lüle lüle siyah saçların;
Orman yeşili gözlerinin derinliklerinde,
Kaybolmamı engelleyen,
Okyanusun ortasında kalmış
Denizcinin pusulası gibiydi…
Alışmak zor olsa da,
Belki yeniden severim umuduyla
Alışmıştım ben sana…
Şaka mıydı! Onca dil dökmen
Diz çöküp, ağlaman sızlaman
Yalvarıp yakarman göstermelik miydi?
Gerçekten şaka mıydı?
Haydi! Lades yaptığını söyle ne olur?
Kandırdım de…
Yemin etmişken mutlu geleceğe
Yeni baştan
Beni inandırmışken aşka
Latife miydi, bu yalancı sevdan?
Anlamadım! Ne yapmak istiyordun
Yoksa? Yoksa aşktan ya da…
Geçmişte yaşadıklarından
İntikam mıydı amacın?
Benden ne istedin?
**Alışmak sevmekten zor geliyor
Alışmak bir yara bağrımda kanıyor**
Bende inanıp alışmıştım sana
Orman yeşili gözlerindeki
Sevecen, masum bakışına…
Tam alıştım derken,
Öç alırcasına terk edişin kadar
Daha önce yanmamıştım…
Alışkanlıklar can yakar,
Alışma bana demiştim.
Büyük konuşmuşum, ne çare?
Keser döndü, sap döndü
Gönül gözüm sendeki sevdayı gördü
Değmez mişsin meğer…
Terk edişin, kalan ömrümü de götürdü
**Alışmak sevmekten zor geliyor
Alışmak bir yara bağrımda kanıyor**
Alışmıştım bir tanem, alışmıştım sana
Alıştım ben aşk uğruna
Dipsiz kuyularda çürümeye
Seviyorum diyerek, sevilmemeye
Üzgünüm bir tanem!
Sadece üzgün de değil!
Kırgın
…Ve
Kızgınım…
Neden? Neden yaralı yüreğimi seçtin
Yaralarım kabuk bağlamışken
Neden tekrar kaşıdın?
Geçmişte ben de yandım
Bunu sana çok, ama çok anlattım
Aşk alışkanlıktır
Alışma bana… Yanarsın!
Ben yandım, bir daha kaldıramam dedim.
Anlatamadım demek ki!
Kurban ben miydim?
Neyin intikamını aldın?
Alışmak sevmekten zor olsa da…
Alışmıştım…
**Alışmak sevmekten zor geliyor
Alışmak bir yara bağrımda kanıyor**
Hani söz vermiştik?
İki tende bir can olacaktık,
Huzur bulacaktık bir birimizin yanında.
Geçmişte kalan acıları unutup,
Aşkın rüzgarına açacaktık
Pas tutmuş yüreklerimizi.
Gölgede kalmış, yaşanmamış,
Tüm mutluluklar bizim diyerek
Sarılacaktık dört elle hayata!
Eğer birlikte olmak,
Cennetten kovulma sebebi ise
Cehennem ateşini göze almıştık!
Tekrar günahlara gark olup,
Tövbe bozduk sevda uğruna.
İki tende bir can olalım,
Sevgiye kucak açalım diye söz vermiştik.
Ne oldu? Sende mi yalan söyledin?
“Sen yoksun kollarım boşluğu sarıyor
Alıştım bir tanem, alıştım sana”
Kayıt Tarihi : 18.4.2013 20:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!