Alışkınım Ben Yanlızlığa

Yine bir şeyler oluyor beynime
Kelimelerden ve düşüncelerden uzak
Uyku alıyor bedenimi sadece
Uyuyorum da ardı sıra çaresizce
Elimden bir şey gelmiyor
Tonlarca yük var sanki göz kapaklarımda

Düşüncelerim sessiz ve dilim suskun hep
Fırtına var sanki birazdan öylesine sönük ışıklar

Dalıyorum ve de etrafta olan hiç bir şey yok aklımda
Birden açılan bir kapı
Karanlıktan gelen bir acı var gözlerimde
Ovuşturarak acıyorum gözlerimi

Gördüğüm sadece sensin
Suskunsun
Haykırıyorsun sanki bana bir şeyleri gözlerinle
Anlıyorum her birini
Onaylıyorum kafamla aşağı yukarı

Hırpalanmış bir vücutla acılıyor gözlerim gerçeğe
Yaralanmış bir kalp ve inceden sızısı karşılıyor beni
Beynimde yersiz düşünceler var sanki
Üşüyorum hemen arkasından
Titriyor tüm vücudum
Alışkınım birazda buna
Hep seven oldum ben aslında
Aradığımda sevildiğim andı ya
Dedim ya alışkınım ben yalnızlığa