Alışkanlılar beni vurur
Bir çiçeğin suya ihtiyacı gibiyim sana
Hüzün ve acı gibi içime çöktü yokluğun
Sanki kiracı gibi
Bi geldin fazla kalmadan gittin
Belli ki kırılmışsın
Toplayıp bavullarını bırakıp anahtarları
Gitmişsin/Bilmeden kırdım mı seni
Öfkelimisin bana
Ateşten bir gömlek sebebini bilmemek
Kalamamm sensiz yalnız kalamam
Aşk meşk değil alışkanlıktan
Olamam evde bir ses olmadan
Senin sesini duymadan
kuşlar gibi cıvıldayışını özlerim
Yaşayamam sensiz
Bana yaptığını bir düşün
Senin bu ilk gidişin/ Vedalaşmadan
Aptalca bir şey yapmış olmalıyım
Bu gidiş senin işin değil
Ben anlamam aşktan meşkten
Alışkanlıkar vurur beni
Nimet Yüksel Apel
20.Nisan.2024.Bodrum
Yüksel Nimet Apel
Kayıt Tarihi : 20.4.2024 13:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gel gel de sar beni aguşuna Onca yıl boşuna Boşuna mı Aşk meşk olmadan olur mu Aşğım sana /Gel de beni oyala Dindir acılarımı sızılarımı Gelmezsen gençliğine doyma E mi Bu kez rotayı sen al eline Dargınlık nereye kadar Biz bir şey yaşadık sayma Dön bana
"Alışmak sevmekten daha zor geliyor
Alışmak bir yara, bağrımda kanıyor
Sen yoksun, kollarım boşluğu sarıyor
Alıştım, bir tanem, alıştım sana..." Selami Şahin,
Evet,
Sanki şiir tam da bu güzel şarkı,
Ki,
Selami Şahin de "aynı evi paylaşıp alıştığı" birine yazmış,
İyi mi..:)
Tebrikler Nimet Hanım,
Döner, dilerim...
TÜM YORUMLAR (1)