Alışkanlık Bu Hal Şiiri - Alkan Öztaş

Gidenleri sevmek gibi bir alışkanlık bu hal
Hep söylenir ya gidenler suçludur diye
Kalanın öylece halsiz hissiz ve çaresizliğinden bu
Göbek adı gibi yani adımızın önüne konulan
Yoksa aslında ardına mı konulan oluyo mesela
Hangisini seversek hep onu kullanırız ya adımız diye
İşte hangisi daha az acıtırsa onu seçiyoruz
Sanırım gidenler kadar acımasız kalanlar kadar hissiz
Ve daha kötüsü daha az sever daha çok hissiz yaşıyoruz
Mütemadiyen de parmak izlerimiz hep kirli kalıyor geride
Gitmeyi de beceremez oldu insanlar ne garip
Ne kötüyüz kendimize bile yalan söyler olduk
Gözyaşlarımız akmasın diye rol çalıyoruz taşlardan
Hissiz bir neslin içerisinde bir başka neslin önüne
Yeni yalanlarla çıkıyoruz tecrübe diye de sevemiyoruz bile
Sanırım gidenler kadar kalanlar da suçlu artık
Bir başka kalbin üstüne ağır bir taş koyar gibi
Canı çıkmış gibi yorgun yüreği ağzında seviyoruz bizde
Gidenlerden öğrendiğiniz kadar ha gittik ha gidicez
Hep ayak üstü sohbetler gibiyiz...
Alkan ÖZTAŞ