Alışkanlık Şiiri - Serhat Fidan

Alışmak en büyük yara değil mi
Keder kuyusunda çırpırken
Çırılçıplak dururken düşüncelerim
Neden bu eziyet
Neden çürüttü
Neden yok etmek istedin beni

Alışkanlık dalkavukluğu içinde
Başlar öne eğik
Hiç bir şey yapmama emrini kim vermişti
İnat inatçılık nerede
Bu yıkılmış yüzyıla
Alışmak niye
Normalleşme varmış
Düzeltmeler aldatmacası
Gözünün yaşına bakmayan vicdansızlıklar
Allahı tanımayanları neden omuzlarda taşınır
Serseri gözyaşları kalplere neden dokunur
Oysaki savaşlar iki yüzlü dalkavuklar arasında oluyordu
Ölenler ise masumlar
Bir mum ışığında aydınlanmaya çalışırken yurdum
Bir kış günü onuda kaybetmiştik
Alışkanlık zamanların da üzerimize çıkılmıştı
Alta kalanın canı çıksın der gibi
Dik başları eziyorlarlardı
Savaş Allahsız insanlar ile inananlar arasındaydı

Yapma dokunmazlıklar vardı
Oysaki bir ilahi emir değildi bu
Körü körüne inananların
Kutsalları ile yapılan bir savaştı