Alışkanlık Şiiri - Sami Yüce 2

Anladım
Alışkanlıkmış bugün içimi sıkan
Söylerdin de inanmazdım
Hafife alırdım hep
İlk sigaraya başladığım gibi
Bir dal iki dal paket paketler
Beynimden
İçsem de olmam tiryaki
Ama hiçte öyle değilmiş
Yalnızlığında mutluluğunda
Hep yanındaymış
İnanmışım bir kere ona
İnsan güvenmese inanır mı
Aslında hep aynı hikaye
Buram buram sevgi
Çektiğim nefesimde
Buram buram özlem
Kalbimin en güzel köşesinde
Söyleyemediklerim
Çıkan dumanın içinde
Hayat dediğimiz şey
Gelip geçiyor bir döngünün içinde
Sorguluyorum
Bulamadığım cevaplar
Kemiriyor benliğimi
Kaybetmek istemiyorum
İçimdeki arzumu emelimi
Mücadele tırnaklarımla
Kazırcasına
Gece yarılarında
Kendi kendime acırcasına
Uzun maratonlarda
Kısa adımlarla yarışırcasına
Yorgunluk belirtisi göstermeden
Dokunmadan duygularıma
Gelse de ikazlar
Sabaha kadar yanımda
Alışırsam durulmazmış
Malum üzermiş beni
İstemez biliyorum üzülmemi
Aslında haklı ama,yinede
İsterim bir şeyler söylesin
Bir nefes alsın
Bir kahkaha patlatsın
Anlatırken hikayeleri
O an yaşarmış gibi
Gecenin sessizliğinde
Uzaktan gelen sesin
Çıkılmaz hayallere
Yelken açtırsada
İçimdeki duyguları körüklercesine
Göğsüme dayadığın başın
Hayalim de olsa
Etrafımı çevirmiş olsa da ateş
Zaman su gibi, akıp gidiyor
Uzaklaştıkça bir sessizliğe
Bir daha bürünecek
Sigara dumanında siluetin
Görmek arzusu kemirse de çimi
Göster desem de kendini
Göstermeyeceksin
Ben yine gecenin bir yarısında
Gözümü diktiğim evin tavanında
İzlediğim ekranlarda okuduğum
Kitaplarda göreceğim
İçime düşen ateşi
Bunların hepsini
Alışkanlık olarak bileceğim
Sami Yüce 28/06/2020