Dokunan acıları giyindik Hüznün en çok bize yakıştığını Söyleyenler gibiydik Kimselere bırakılmayan yalnızlığın kapısı Biz miydik Acının mehtabında sürmeli Kızıl, bozbulanık bir hüznün Biçildiği yüz… Ve bir med-cezir yaşıyor ömrümüz Fırtınalarda nefeslenip İklimlerden seçtiğimiz güz -se-ki toprağımızın nasırlı parmaklarında Büyüyen yaralar Cam önlerinde susar bakışlarımız Seçmek ki vazgeçimin ilk adımıdır Şair ki sancılı gecelerin adamıdır Ne seçse ömrüdür hüzün Alışkanlık böyledir işte… Fatih Zeyrek (2012)
Fatih ZeyrekKayıt Tarihi : 6.2.2012 19:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Nafi ÇELİK
TÜM YORUMLAR (2)