Alışkanlık… Şiiri - Aynur Meydan

Her şeye alışıyor insan yaşadıkça,
Yapamam dediklerini,yapıyor,
Selam vermeyeceklerine boyun eğiyor,
Hatta beraber yaşıyor.

Sabah uyandığında olmak istediği yere değil de,
Hiç istemediği bir yere çalışmak için gitmeye alışıyor.
İçi kan ağlarken, herkese mutluyum,güçlüyüm demeye,
Kaçıp gitmek isterken arkasına bakmadan,
Ailesi için yaşam mücadelesi vermeye alışıyor.

Varlıkların,statülerin,kariyerlerin içinden gelip de,
Aynı dili bile konuşmadığı kişilerle,
İmkansızlıklar içinde savaşmaya,
Gelecek tüm tehlikelerin önüne geçmeye uğraşmaya,
Ama zerre kadar da değerinin olmadığını görmeye alışıyor.

Bakıyor onlara acıyan gözlerle.
Aslında zorda olsa da sanki, hiç bişey olmamış gibi,
Yoluna devam etmeye alışıyor.
Sevmeye hayatı eskisi gibi,
Umutlarını saksılara ekip,
Yeşertmeye çalışıyor.
Alışkanlıklarından da,
Vazgeçmek istiyor…

Sadece alışamadığı bir şey var,
Yalan,
Ona alışmadan,ölmek istiyor.
Göçüp giderken bu dünyadan
Arkasından iyi sözler söylensin,
Hayal kırklıkları bırakmasın istiyor….

27/05/2009