Takılıp kalmış olduklarımızın peşinde koşarken,
Alışageldiklerimizden kopmaya cesaret edemediğimizden,
Küçücük bir dünyaya mahkum ediyoruz bilmeden kendimizi,
Karşımıza önce çıkanlara vererek herşeyimizi.
Zor,görünmez bağların dizgininden kurtulması
Zor,insanın kendini içinde bulduğu yalanlardan sıyrılması,
Kapatırsın gözlerini,sanırsın,görmezsen yok olur gerçekler
Belki,farkedersin birgün,sonsuza dek yaşamaz çiçekler.
Kayıt Tarihi : 8.3.2008 23:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!