sen benim en huysuz anımda bile
kahrımı çeken o gülün kalbiydin..
yüzün güneş gibi parlıyordu varlığında
yokluğunda ise bir hapisteydim..
sen kurtulamadığım hastalığım
gönlümün içinde bir bahçeydin
kendimi bulduğum tek bağlılığım
uğruna tutulduğum en güzel şeydin
sen benimle doğmuş diğer yarım
kalbime işlemiş aşk ikizimdin
sahip olduğum tek varlığım
dünyalar kadar hazinemdim
sen, olduğuna sevindiğim kadınım
yokluğunda kahrolduğum hasrettin
mutluluğa doyamayan yıllarım
yaşamamı isteyen tek sebeptin
Kayıt Tarihi : 28.5.2006 15:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!