Alışkanlığım oldun, unutkanlığım sen.
Korkuların kaygılarım hep sen.
Ne kadar aşktan ağzım yansa da
Üfleyemiyorum yoğurdu bu kez.
Bilmiyorum aşkım mısın canım mısın?
Aşkımı duyarsın diye kendimi kar eyledim dağlara.
Bir çığ da ben oldum, koptum umutsuzluğun bağrından
Belki görürsün diye yıldızlara karıştım geceleri sonra
Bir şimal yıldızı da ben oldum, ışıl ışıl yanıp söndüm gözlerinde
Bir uğultulu rüzgara fısıldadım söyleyeceklerimi
Bir çift selam gönderim sana en sesli fırtınalarla,
Yaprakları yoldaş ettim kendime sonraları
Telefon tellerine verdim kulağımı
Bir gün duyarım ümidiyle seni
Kaç çağlayana kaptırdım yüreğimi
Kaç yalnızlıkta kaybettim kendimi
Kaç defa öldüm senin yokluğunla beraber
Kaç defa dirildim gülüşünle,
ve biliyorum dirileceğim son kez gelişinle..
Alışkanlığım oldun, varlığım hep sen
Kayıplarım, kayboluşlarım yine sen..
Biliyorum artık, sen benim
hem aşkımsın, hem canım.
Kayıt Tarihi : 14.2.2005 16:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsan alışmaya görsün bir kere...
Gözleri hep onu arara yüreğinin kıyılarında..
Her kelimede izleriniokur...
Her düşüncede yeni bir çiçek yetiştirir gibi bir bahçe yaratır....
Sonra her şiir her şarkı onu anlatır...
Alışmışsındır ya bir kez, hep yanında duygularında olsun istersin....
Sevmekten vazgeçebilirsin bazen, hatta sevilmektende ama alışkanlıllarından vazgeçmek çok zaman alır....Ne olduğunun ne önemi var...Hep sende kalmasını istedikten sonra değil mi Zafer kardeş:) Çok güzel bir şiirdi keşke çok çok vaktim olsada hepsini okuyabilsem yinede arada uğrayıp ziyaretimi yapıyorum.....Alışmışız bir kere:)) Tebrik ediyorum.....
Bir gün duyarım ümidiyle seni
Çok güzel... Kutlarım şairim. yüreğinize sağlık. güzel bir şiir okudum. saygıyla+10
sevgiler saygılar
TÜM YORUMLAR (18)