Alışıyorum gittikçe,
her gün bir parça daha alışıyorum yalnızlığıma,
ara sıra ürperiyorum arkamdaki ayak sesinden
çöp konteynerinden fırlayan kediden
ve bu yüzden mi bilmem
durup bir süre çevreme bakar gibi yapıyorum,
sürüyle kuş havalanıyor yüreğimin içinden...!!!
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Yürek dolusu yalnızlık...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta