Alışırım Şiiri - Yılmaz Tosun

kimsesizim
hem dertli hemde kadersiz
bunca acıyı çektiğimde cabası
arkanda bir enkaz bıraktın ve
hayalsiz bir şair
bir bilinmeze sürükledin hemde sebepsiz...

alışırım
sensiz ve kimsesiz kalmaya
herkesten nefret ederken
nefretimin içine senide koyar
adını anmam bir daha
bir gece ansızın göçer de yad ellere giderim
şairin hayali öldü derim topraklara gömerim
kefenim sensizlikti zaten
yaşadığımdada farketmedim
ama tek sebebimmiş gözlerin.

sensizim ve tek başıma
elimde iki tel saç birde yırtık resmin
kaçışından olsa gerek
birde yüreğimdeki nefretim
bir vurdunki yüreğime hançeri
kanatmadın ama parça parça ettin şairini
anladımki gözlerineymiş sadece özlemim.

alışırım
gidişin sonum olacak
sen olmasanda belki sana nefretim olacak
ama hiç gözlerin aklımdan çıkmayacak.
ağlama elbette inanmasakta bitecekti
verdiğim azap huzura
benim ölümüm sana huzur verecek
ama gözlerin ama gözlerin
ama gözlerin hiç aklımdan gitmeyecek...

ŞaiR HaYaLim