Gidişin ilk veya son değil,
Artık hem oralısın hem de buralısın...
Ama kabullenemiyorum gidişini,
Çünkü alışılmıyor gidişine be ağabeyim...
Hayırlı yolculuklar derken bile sesim titriyor,
Ağlamıyorum belki ama gözlerim yaşarıyor...
Erkekliğimize lafta ettirmesek de;
Alışılmıyor gidişine be ağabeyim...
Elimden geldiğince arkandayım,
Yürümesem de zor gününde her zaman yanındayım...
Her şey güzel de, alışılmıyor gidişine be ağabeyim...
Kayıt Tarihi : 21.10.2019 00:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Kaleme aldığım bu şiirim canımdan çok sevdiğim ( Amca oğlum ) Ahmet Minnet için yazılmıştır.
![Şair Yusuf Minnet](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/10/21/alisilmiyor-gidisine-be-agabeyim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!