birleşen eller hep ayrıldığında
alışkınım ben dersin yalnızlıklara
her veda bir acı,gözyaşı
alışılmıyoki ayrılıklara..
yanındayken o hep gülerken yüzün
gidince dünyana çöker bir hüzün
kitlenir sanki dilin,yok iki sözün
dünya yıkılırda görmezki gözün..
bir varmış,bir yokmuş diye
anıların sana tek hediye
'gitme,kal'diyemeden yüzüne
ağlarsın arkasından bakıp resmine..
tam alıştım derken seversin yine
sanmaki yanında olur hep diye
bir bakmışsın yok,habersiz gene
lanet edersin işte ozaman kadere..
Kayıt Tarihi : 15.4.2007 14:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şair Srarengiz](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/04/15/alisilmiyo-ayriliklara.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!