Uykusuzluğumun bilmem kaçıncı saati
Ne yastık ne de rahat bir yer cezbedici değil
Yorgunluğa ve uykusuzluğa o kadar alıştım ki
Artık uykunun bir ihtiyaç olduğuna inanmıyorum
Uyumadan da rüya görülebildiğine şahit oldum
Gözlerim açıkken yaşadım o kâbusu
Uyumaya yeltenmek gelmiyor içimden artık
Hem uykunun da bir manası kalmadı...
Karanlık... Kapkaranlık...
Kayıt Tarihi : 1.2.2024 00:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!