18 Temmuz 2005, İstanbul
kirpiklerinden bir çiçek
gözkapaklarına sığınan köstebek yavrusu
of, of, of, sanki.. ben mezar müptelası
sen hiç gelmeyen, anası, oğlu
ve ben, boynunda bıçağı, bir garip kuzu
ruhumun direklerinde, dağılmış rimel lekesi
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık



