o yağmurların hiç yağmadığı
hep bahar'ın hüküm sürüp
insanların güneşle yaşadığı
ayrı bir dünyadan gelmişti
amaçsız insanlığın gölgesinde
sadece yıkılmışlığın simgesi
gülmeyen yüzüyle ve gözleriyle
alışılmamış bir insandı
oysaki yıkılmış bir edayla
bana geçmişini anlatmıştı
geldiği dünya bambaşkaydı
şimdiyse yeni yaşama uyamamıştı
candan gelen kardeşliğin
yokolup gittiği son anlarında
yine gülmeyen yüzü ve gözleriyle
bana veda etmeden gitmişti...
Kayıt Tarihi : 27.1.2005 18:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

yokolup gittiği son anlarında
yine gülmeyen yüzü ve gözleriyle
Tebrik ediyorum...
TÜM YORUMLAR (1)