Alışılmadık Şiiri - Raziye Aktaş

ben çok sevilmeye alışkın değilim
yalpalarım..
çok sevme! azar azar sev beni
usulca..

kalma hiç yanımda;
benimle ol ama başkalarında olsun
aklında, bedenin de.

güven verme mesela,
hep arkamdan oyunlar oyna
bolca ihanet et bana.
hadi, hadi.. gözümün içine baka baka
en kokulusundan bolca ihanet et.

şöyle acılı bir şeyler yaşat bana
geliyorum de; git mesela
hep yanımda olma
korkarım..
kendini çok sevdir bana
ama git sonra..

okşayarakta sevme.
böyle kıyamadan falan sevme sakın.
vur, kır, bağır, çağır, söv
ama sevme..

her an beni düşünme,
düşünüyormuş gibi yap
ama belli etme.
kendini inandır buna
ve inandır bana da..

saygı falan gösterme sakın
fikirlerime de kulak asma.
hep senin dediğin olsun.
dinle.. dinliyor gibi yap hatta
bir kulağından girip, öbüründen çıksın..

hep seninim, son nefesime kadar,
senin kalacağım deme sakın..
yanındayım de ama gelme bir daha
git başkalarının ol.

ellerimi tut, gözlerime bak
beni sevdiğini söyle
ama başkasını düşle aynı zamanda.

evliliğe dair sözler et mesela
pembe panjurlardan bahset bana
bahçede koşuşturan çocuklarımızdan
ama, günü gelince kaçmasını da bil!

günün her dakikası, aklında olmayayım
geçtiğin her sokak, duyduğun her kelime
beni hatırlatmasın sana.

benim için mücadele de etme
kazanmak için sakın ola uğraşma.
aramızda olan biten hiç birşeye
sabır gösterme..

bütün bunları yapma işte bana
benim bildiğim gibi sev beni.
farklı seviş şekillerine alışamam,
yapamam, bocalarım..
yürütemem sonra bu ilişkiyi üzülürsün.

çok sevme beni
bolca ihanet et
bolca acı
bolca keder yaşat
ve git..

o zaman severim seni..