Alışık değilim Şiiri - Can Akat

Karanlık lekesi bulaşmayan sabahta
Narin dille örülmüş sözleri duymaya
Alışık değilim görmeye gülen gözleri ufukta
Ellerin yavuklusu yastığı,dudaklarla aldatmaya

Kömür karası çalmış bahtım kalbime
Yağan karlar tozunu ıslatmaya yetmiyor
Dalından koparıp sevgiyi dilimleyip gönlüme
Tazesini hayale, artığını dünyama vermiyor

Elele tutuşmadı gülüşler agzımın gölgesiyle
Siyah saçlar çizgi kaldı kalemimden hediye
Kulaç attım her yanına bulurum ümidiyle
Sözlere peşrev çeksemde, mahkum oldum geceye

Sonsuza takıldı gözlerim imkansız varamaz belki
Alışık değilim yüregimde sevginin ayak izlerine
Avuçlarımda açtı kördüğümler,parmaklarım çözemezki
Aşk aralamadı parmaklarımı ,dalsamda diplerine

Esir dûşsemde kalamadım kirpigin zindanında
Kurak nehir yatagına düştü gözyaşlarım
İçemedim serin sularını eğilmiş söğüt dalında
Seraba hasret güneşin bağrında kurudu dallarım

Yaglanmadı yüregim neşeyle,kusamadı pasını
Pervane olmadı kelebekler bile kısa ömründe
Kollarım haykıramadı, sıkamadı hüznün bogazını
Vuramadım karanlığa hançeri,keder içen gecelerde

Çiçek acmadı anlım,konacak bir omuzun bayırında
Ellerim dokunamadı derman fışkıran tene
Yük olamadım bir sinenin körpe koynunda
Alışık değilim,boş kâğıdı karalayarakda olsa sevene.......