Bu günlerde, Yer karanlık, gök ışık.
Aşklarda böylesinedir, karışık.
Anladım, yar aymazlıkla buluşuk.
Belki, oda başkasına alışık.!
Bize Haber salmış, biraz buruşuk.
Aracıya başka türlü konuşuk.
Demişi, kardeşim işe karışık.
Belki bahane, yalana alışık.!
Yar bize küstü’mü, yada barışık.?
Meramı ne dostlar, aklım karışık.?
Muamma, aşikâr söyleyemez’ki.
Belki ar eder, fıtratı alışık.!
Karanlık, yakmıyor bize bir ışık.
Yaşam güzel, ömürlerse azıcık.
Toroslar kar oldu, gelmez birazcık.
Belki de, o sıcaklara alışık.!
Kararsızlık, sütten yanışımı’ki.?
Korkuları yenmek, kolay değil’ki.
Önce kötüyü, tanımıştır belki.
Belki teni, yalnızlığa alışık.!
() 11.12.2013
Kayıt Tarihi : 17.6.2014 22:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!