yayılıyor odama ışık
gidiyor
ardından yalnızlığım
yer değiştiriyorum gölgemle
içime düşüyorum
üşüyorum
koşuyorum...
toplanıyor odamda ışık
geliyor
ardından kalabalığım
gölgemi değiştiriyorum yerimle
düşüme içiyorum
uçuyorum
kanat çırpıyorum...
ışık! ..
odam
bu hallere
alışık...
Kayıt Tarihi : 2.8.2010 23:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!