Tek bir kelime edemedi giderken.Susarak gitti.Oysa sustuklarında gizliydi birçok cümle.Konuşamadı..
Gözlerinden anladım birçok şey söylemek istediğini.Oysa son kez arkasını dönüp bakarak söylemişti herşeyi.Anlayamadım..Acımadı, yapayalnız bıraktı benliğimle beni.Bir daha arkasını dönmedi giderken.Hangi katil böyle acımasız olabilir ki?
Aşk denen oyunun en zor bölümüydü bu,biliyorum!
O geçti, gitti benden. Ben kaldım yerimde.Böylelikle bitirirken herşeyi,bir ben kaldım bitiremediği..O gidince, içimdekilerde gitti onunla.Anlatılması zor,yaşanması kolay bir olaydı bu.
İşte böyledir hayat. Hep bir savaş içinde oluruz. Sen canından çok seversin onu, o ise canınıda alır gider.En çokta bir daha dönmeyecek olması acıtır canınızı.
Yokluğunda ne ateşleri hasretimle yaktım da
Bir seni yakamadım, beni yaktığın gibi
Çölde su, mahpusta gün, oruçta ekmek gibi bekledim seni
Sense araya korkular koydun.
Yasaklar koydun...
Bitmez tükenmez engeller koydun
Devamını Oku
Bir seni yakamadım, beni yaktığın gibi
Çölde su, mahpusta gün, oruçta ekmek gibi bekledim seni
Sense araya korkular koydun.
Yasaklar koydun...
Bitmez tükenmez engeller koydun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta