Şurama bir sancı düşer
sol mememin hemen yanına
balyozlar iner gibi
imam tahtasına
alışamam yokluğuna
bunu benden isteme
çökerim dizinin dibine
hiç sesimi çıkarmam
başında beklerim hep
istersen hiç uyumam
saçlarını sal hayta rüzgarlara
dokunsun her teline
vallahi kıskanmam
şurama tamda şurama
iner yokluğun
sen hiç sensiz kaldın mı
duvarlar dağ olur
yürür üzerine
uykular kara basan
basar nefesine
kandilin yağı biter
söner idare fitili
ne yıldız ne ay doğar
geceler hep zifiri
sen hiç sensiz kaldın mı
bunu benden isteme
alışamam
alışamam sensizliğe
01.02.2016
Kayıt Tarihi : 1.2.2016 17:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!