Pek bir alıştım çocuklar gibi ağlamaya
Alıştım artık uykusuz gözlerle güneşi karşılamaya
Gelene geçene yüzüm kalmadı seni sormaya
Her şeye alıştım da bir alışamadım yokluğuna
Sabahları kahvaltısız sokağa çıkmak güçüme gitmez oldu
Saçlarıma derden,kederden sayısız aklar doldu
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
bu da çok güzel.. sıradakine geçiyorum.. 3 te 3 murat bey.. 4. şiirinize gidiyorum..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta