Yok artık gitti diyorlar
İnanıyorum alışıyorum yokluğuna
O da ne? sesin seslenişin hiç gitmiyor ki
Kulağımdan silinmiyor bakışların yüreğimden
Yanımdan ayrılmıyor ki saye-n
Nefesin nefesim oluyor her an
Güneş batımı ne güzel doğuyordu gözlerinde
Denizin mavisi geceye dönüyordu seni görünce
İsmim ne çok yakışıyordu seslenişine
Güneş bile gülüşünü seviyorken
Nasıl alışabilirim ki yokluğuna.
Kayıt Tarihi : 2.5.2020 18:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!