Alışamadım Yokluğuna...

Seni öyle çok özledim ki
Bir gün olsun unutamadım seni
Ciğerlerim parça parça oldu
Yıllardır yokluğuna alışamadım

Adını duyduğumda
Akıyor gözlerimde yaş
Öyle çok özledim ki seni
Hep seni anar
Sana yanar yüreğim

Sensiz yaşamak ne zor
Ölümden beter etti beni
Gökte yağmur yüreğimde hep acı
Bir gün olsun unutmadım inan ki seni
Alev alev yansa da yüreğim

Etrafım dört duvarla kaplı
Hep seni arar seni sorarım
Seni göremeyince deli divaneyim
Resmini görünce
Düğümlendi boğazım
Bir den bire tükendi nefesim
Ağlayamadım

Ellerim nasırlı
Bahtım ise karalı
Gözlerim yorgun yollarına bakıyor
Taş toprak demedim seni aradım

Kalemim kırıldı yazamadım
Senin yokluğuna bir türlü alışamadım
Yoruldu bedenim tutmaz oldu elim ayağım
Alışamadım yokluğuna
Geceler bana yabancı
Sensizliğe alışmak ölüm olsa gerek...
Hüseyin yanmaz
15/08/2010