Alışamadım Şiiri - Adem Garipoğlu

Sonbaharını yaşarken gönül iklimi
Gönlümde açan güllere alışamadım...
Yırtık düşlerimde yanan sonsuz fikrimi
Sevdaya sunan dillere alışamadım...

Ezelden ebede esen sessiz fırtına,
Hicranla dolu bir yükü vurmuş sırtına,
Ne kadar ses versem dönüp bakmaz ardına,
Gurbette esen yellere alışamadım...

Mucize yağsa dünyaya bir kış sabahı,
Onu da yakar yok eder güneşin ahı,
Ne kadar çok yalvarsam da çektim günahı,
Gözümden akan yaşlara alışamadım...

Rüyamda duydum da bir gün sanki bu sesi,
Yeşeren dalları kırıp kıstı nefesi,
En hırçın volkan misali bir gün herkesi,
Kalbimde yakan küllere alışamadım...

Aşkın destanını yazdım türlü dillerde,
Kardelen de şahit oldu pembe güller de,
Bir şubat akşamı sensiz gurbet ellerde,
Destanı yazan dillere alışmadım...

(14/02/2009)