Alışamadım Şiiri - Mehmet Kazım Tek

geçmiş bir ilkbahardan arta kalmış
bir hazanda durmuş zaman
mevsimsiz, rengi solmuş
kurumuş hüzün yaprakları
savrulur anılardan

yorgun saatler yoklugunu vuruyorken
solan bir mevsimden kalmış karanfiller
boyun bükmüş ağlar
titreyen bedenimde kış ayazları
ah yar
hasretin ak olup düşmüş saçlarıma

can bulduğum iklimiyle
o, yıldızların en güzeli
o, yalancı baharından bende kalan
gözlerinin yar
ışıltılarından kalmış
son bir damla gözyaşı
kuruyan pınarlarda yalnız
düştü düşecek gözlerimden

cansız bir bedende
mahsur kalmış yüreğim
ve, uzaklardan yalnızca nağmeleri kalan
bir sevda şarkısı
düşer, o son bir damla gözyaşın
bende kalmış gözlerinden
çorak toprağına sensizliğin

yar..
alışamadım yokluğuna
hep seninleyken
sensiz yaşamaya
alışamadım yar
alışamadım...

(mertyigitcan & Mert YİGİTCAN
maltepe/istanbul 2006
[email protected])