Aşılmaz denen dağları aştım,
Geçilmez denen sulardan geçtim,
Fet edilemez denilen yerleri fet etimde,
Bir senin kalbimin fet edemedim.
Yıllarca gurbet ellerde süründüm,
Anaya babaya hasret yaşadım,
Tüm yokluklara alıştım da,
Bir sensin yokluğuna alışamadım.
Ne acılar çektim bilemezsin,
Aç kaldım susuz kaldım,
Gece uykusuna hasret yaşadım da,
Bir senin yokluğuna alışamadım.
Şimdi söylesem tesiri yok biliyorum,
Sustukça da gönlüm razı değil,
Böyle ikimizden acı çekmesine
Anla artık ne olur,
Alışılamadım gitmene.
Kayıt Tarihi : 13.3.2007 16:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ölüler Konuşmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/13/alisamadim-50.jpg)
Aç kaldım susuz kaldım,
Gece uykusuna hasret yaşadım da,
Bir senin yokluğuna alışamadım.
Ayrılık dostmudur düşmanmıdır bilinmez amma ayrılık ölümden zor gelir insana bu bir gerçek.Ayrılık anadan babadan olursa üzüntü verir ancak ayrılık yardan olursa ızdırap verir insana alışması hakikaten zordur.Tebrikler şair.
TÜM YORUMLAR (6)