Alışamadım Şiiri - Şair Mertyigitcan

geçmiş bir ilkbahardan,
arta kalmış bir hazanda,
durmuş zaman...
mevsimsiz,
rengi solmuş,
kurumuş hüzün yaprakları,
savrulur anılardan...

yorgun saatler yoklugunu vuruyorken,
solan bir mevsimden kalmış,
karanfiller, boyun bükmüş ağlar,
titreyen bedenimde kış ayazları,
ah yar... hasretin ak olup düşmüş saçlarıma,

o, can bulduğum ikliminde,
o, yıldızların en güzeli,
o, yalancı baharından,
bende kalan gözlerinin yar,
gözlerinin ışıltılarından kalan,
son Bir damla gözyaşı,
kuruyan pınarlarda yalnız,
düştü düşecek,
gözlerimden..

cansız bir bedende
mahsur kalmış yüreğim
ve, uzaklardan yalnızca nağmeleri kalan,
bir sevda şarkısı,
düşer, o son bir damla gözyaşın,
bendeki gözlerinden,
çorak toprağına sensizliğin, yar...

alışamadım yokluğuna,
hep seninleyken,
sensiz yaşamaya,
alışamadım yar,
alışamadım...