Alışamadım Şiiri - Nefes Sahfa

Gitmeliyim, ışığa gitmeliyim
Yalnızım, kimsesiz kalabalıkta
Memleketimde gurbetteyim
Alışamadım, alışama-
Ya dünya bozuk ya ben bir deliyim

Ölmeliyim, karanlığı öpmeliyim
Dağı taşı ağacı, sabahlara kadar
Yine de içimden nefret etmeliyim
Parça bütününe kavuşana kadar
Parmaklıklar ardından görüşmeliyim

Düşmeliyim, gerçeklikten düşmeliyim
Ben düşmelere meyilliyim
Durmam atomlarla muhkem köşkünde
Burada ebed çanağı kırmış gibiyim
Uçup gideceğim bir ayın dördünde

Alışamadım, alışama-
Dek şehir kanıma karışana
Gitmeli, ölmeli, düşmeli
Nasihattir kendiyle barışana
Hava kararana kadar eve dönmeliyim

Ben buralı değilim