Alıştım gurbetin bin bir derdine,
Kendi gurbet'ime ,alışamadım.
Katlandım ellerin onca kahrına,
Sıla hasretine alışamadım..
Vatan bulamadım sürgün başıma
Razıydım sılanın yavan aşına,
El oğlu bakar mı gözün yaşına,
Kendi zalim'ime alışamadım..
Yeşil cennet yurdum,çöl oldu bana,
Kardeşim yarenim el oldu bana,
Ellerin lisanı dil oldu bana,
Yasak lisanımla konuşamadım..
Celal der ki böyle gurbet olur mu,
Bu sürgün yüreğim bir yurt bulur mu,
İnsanlığın ırkı dini olur mu,
Kara yobazıma alışamadım.
Celal Işık
Kayıt Tarihi : 19.1.2018 03:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Celal Işık](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/01/19/alisamadim-188.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!