Alışamadım Şiiri - Sedat Kocabey

Senden sonra her şey tersine döndü
Günlerce boş gezdim çalışamadım
Sanma içimde ki bu ateş söndü
Hala yokluğuna alışamadım

Her sabah kapını nasıl çalardım
Sevinçle coşardım aşkla dolardım
Gözlerine bakıp bakıp dalardım
Hala yokluğuna alışamadım

Hasretin ömrümün sebebi oldu
İçimde umutlar sarardı soldu
Ne oldu sevdiğim bize ne oldu
Hala yokluğuna alışamadım

Penceren kapalı çekili perden
Eğdin bu başımı kalkmıyor yerden
Yine karşılaşsak çıksan bir yerden
Hala yokluğuna alışamadım

Dinle ey vefasız sitemim sana
Belki de ulaşır matemim sana
Sensizlik bir hançer batıyor cana
Hala yokluğuna alışamadım