Alışamadım Şiiri - Mustafa Hoşoğlu

Alışamadım

Bu gidiş nereye, dönüşü yok mu?
Yokluğun zül bana, alışamadım!
Aşkını diledim, bu dilek çok mu?
Yokluğun zül bana, alışamadım!

Yürek çağlayınca göz tutulur mu?
Hicranın kör düğüm, hiç yutulur mu?
Kalpte bin hatıran, unutulur mu?
Yokluğun zül bana, alışamadım!

Yüreğim bin pare, düşlerim nasır,
Sensiz geçen günün her biri asır,
Bu canı yoluna eyleme hasır,
Yokluğun zül bana, alışamadım!

Hasret diyarında perişan haller,
Gözlerim gülmüyor, susuyor diller,
Halim Hakka malum, ne bilsin eller,
Yokluğun zül bana, alışamadım!

Harında yanarım seni düşlerken,
Hayaller dokurum hasret işlerken,
Kavuran çöllerde kalbim kışlarken,
Yokluğun zül bana, alışamadım!

Şakiler tenimi soymuşlar gibi,
Kalbimi kırk yerden oymuşlar gibi,
Dağları sırtıma koymuşlar gibi,
Yokluğun zül bana, alışamadım!

Hoşoğlu, isterdi seninle vuslat
Gözlerin dolunca kirpiğin ıslat
Yârini özlemek ne güzel haslet!
Yokluğun zül bana, alışamadım!

Mustafa Hoşoğlu
08.10.2015