İlkin seninle olmaya alıştım
Sonra beni sensiz olamaya alıştırdın
Seninleyken hayatı sevmeye alıştırdın
Sensizken hayatta olmadığımın farkında vardırdın.
Hüzünlü şarkılar bile dermen olamıyor çektiğim açıya
Gündüzlerim karanlık nefes alışlarım açı veriyor bana
Sensiz gözlerimi açmak istemiyorum sabaha
Ben sensiz ölmeyi bile beceremiyorum
Kayıt Tarihi : 11.10.2012 15:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!