Alışamadım Şiiri - Murat Doludizgin

Sen gittin sevgilim, dünyam yıkıldı
Aklıma bin türlü şeyler, takıldı
Düşündüm, düşündüm; canım sıkıldı
Ben bu sensizliğe, alışamadım.

Yine aynı içki, aynı meyhane
Herkes eğleniyor; ortam, şahane
Sarhoş oldum; bir şey edip, bahane
Ben bu sensizliğe, alışamadım.

Bomboş kaldı yüreğim; gittin, gideli
Giderken bana el; ettin, edeli
Anlamadım ki bu; neyin bedeli?
Ben bu sensizliğe, alışamadım.

Çıldırtıyor beni; gece, sessizlik
Yalnızlık, karanlık, birde; eşsizlik
Canıma tak etti; artık sensizlik
Ben bu sensizliğe, alışamadım.

Çok özledim; tütüyorsun gözümde
Ayrılık zor imiş; sözün, özünde
Tebessüm bile yok; artık yüzümde
Ben bu sensizliğe, alışamadım.