Umut edecek hayel kuracaksın
Her gece kapına bakıp duracaksın
Hergün biraz daha fazla yanacaksın
Dinmeyen hasrete alışacaksın
Boş verme hayat bu demiştim sana
Gelmeyince başına inanmadın bana
Göçüp gidişim ders.oldu sana
Elin koynunda alışacaksın
Hergün biraz daha fazla üzülüp
Mazi aklında yanıp tutuşup
Dert küpün dolup saçını yonup
Yalnızliık dünyana alışacaksın
Kim duyar sesini isyan etsende
Takadin kalmamış haşın halin nerde
Yıllarca yanmak düşmüş hissene
Sabır çekmeye alışacaksın
Gittiğim yerden dönerim belleme
Giden dönmezmiş boşa bekleme
Güzel anıları sakla kendine
Çileli günlere alışacaksın
Dinmez feryadın göz yaşlarında
Dua edersin yüce yaradana
Çıkmazsın kimbilir belki sabaha
Yalnızlığıma alışacaksın
Arzu etmediğin hayat böyle
Kahır üstüne çöker böyle
Dünya küçülür gözünde böyle
Kederli dünyana alışacaksin
Umut edecek hayel kuracaksin
Hergece kapına durup bakacaksın
Hergun biraz daha fazla yanacaksın
Dinmeyen hasrete alışacaksın
Kayıt Tarihi : 23.7.2020 18:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!