Alışabilmeli Şiiri - Hacı Ömer Kılıç

ALIŞABİLMELİ

Alışabilmeli insan
bir gün telefonların çalmayacağını hesaplamalı

sevgi inat ediyorsa sevilmemek için
inadına sevebilmeyi bilmeli

alışabilmeli insan
dost kalabilmeyi bilmeli
cefa etmişse sevgili
vefa göstermeyi bilmeli

bir damla suya muhtaçsa toprak
gözyaşını akıtıp verebilmeli

on parmağının dokuzunu kanatmışsa gülün dikeni
kalanıyla gülü tutmayı bilmeli

adı olmayan sevdanın peşine düşüp
umutsuzca sevmemeli insan
seviyorsa da adı aşk olmamalı

ne kadar çabalasan da olmuyorsa
kadere boyun eğmeyi bilmeli

güneş batıp gider akşam olursa
karanlığa bir ışık yakmayı bilmeli

sokaklar dolusu ıssızlıkla yaşamayı göze almalı
sessizliği sese dönüştürebilmeli

insan yalnız geldiği bu dünyadan
yalnızda gideceğini bilerek
yalnızlığa alışabilmeli

her yenilip yere düştüğünde
tekrardan ayağa kalkıp
tekrardan savaşabilmeli

güvendiği dağlardaki karlara bakıp
ders çıkarmalı

aşk kapıyı çaldığında
zaten seni bekledim diyebilmeli
sevmeyi bilebilmeli

sevgili kurumaya yüz tutmuş bir çiçekse
sevgi yağmuru olup ıslatabilmeli

hep başını alıp gidebilecek kadar cesur
hep kalıp savaşabilecek kadar gözü pek olabilmeli
insan yollarla barışık olmalı

gece yastıkla ağlaşmaya
sabah aynayla gülüşmeye
kendiyle hüzünlenip
kendiyle keyiflenmeye
hazır olmalı insan

sabah uyandığında yalnız kalabilmeye
alışabilmeli insan
her gözyaşının ardından gülebilmeli

ve perdeler kapanırken
gelen misafire
gülerek…
Azrail’im hoş geldin diyebilmeli

31.10.09 / 13.45

Hacı Ömer KILIÇ