Alırlar, satarlar
paradan dağlar yaparlar
telef ederler kendilerini
çirkinleşirler
şişmanlarlar sporsuzca
gıdılanırlar, homurdanırlar
yataklarında rahat uyuyamazlar.
anılarını kirletip, çocuklarına anlatamazlar
gizlenirler sırlar perdesi arkasında
kendilerini bile yaşayamadan
dünyadan göçer giderler bomboş,
ama akıllarınca dopdolu yaşamışça! ?
Alırlar, satarlar
para kokusunu 'köpek' gibi sezerler de;
bir gülü bile
bir küçük aşkı bile
sevgiyi koklayamaz olurlar
ve ölüm döşeklerinde dost azlığından
sevgi azlığından
son anda Allah'a başvururlar panikle! ?
Alırlar, satarlar
çocuklarına iyi bir gelecek bırakmak için
parayı kuşanırlar eteklerine de;
mazeretleri budur bunların...
yalanı görür dünya
bu çocuklar
bu insanlar!
artık karınlar tok...
henüz geç değil çocuğum
lütfen
lütfen satma kendini
bırak raflarda bekle!
inan bana zaman geliyor
sadece biraz daha sabret, bekle...
(Temmuz 2006)
Ömer DalmanKayıt Tarihi : 24.7.2006 12:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!