Gün doğdu keder uyandı.
Ağladı sessizlik, gölgelere sığındı.
Kelimelere sığmadı sevda,
Mevsimler döndü, soğudu sokaklar.
Karardı yürek, karardı umut.
Gözlerimi yumdum taş duvara
Sağım solum deli rüzgâr.
Oyun oynar gibisin farkındayım.
Bir de gülsen karanlığın bağrına.
Ölüm yüzünü sürdüğünde bedene
Yalnızlığımı alır giderim...
Kayıt Tarihi : 8.4.2023 12:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!